ته دلم خالیه. احساس میکنم جا موندم از رویاهام. نه تنها حس می کنم از بقیه هم سن و سالام عقب افتادم هر چند ممکنه تو ظاهر این جوری به نظر نرسه ولی خوب حسه دیگه، چه میشه کرد؛ احساس می کنم از خود قبلم هم عقب افتادم. حس پسرفت می کنم.
یه ناراحتی ته ته دلم هست، نمی دونم چیه اصلا.
بعضی وقتا همه چی رو میندازم گردن شرایط زندگی ام، ولی بعد به خودم میام؛ میگم نه واقعا تقصیر خودمم هست. ولی خوب که چی؟ احساس الانم تقصیر خودم بوده؟ خوب چیکار کنم؟ الان رو چیکار کنم؟
تلاش کنم؟ بره چی واقعا؟
از بچگی حسرت چیزای چرتی رو خوردم که بره بقیه اصلا به چشم نیومده، انقدر بوده که به چشم نیومده!
نمی دونم شاید الانم مثل بچگی هامه. حسرت چیزایی رو میخورم که چند سال دیگه که از بالا بهش نگاه کنم؛ به خودم میگم که چقدر چرت و بی اهمیت بودن .
نمی دونم چی میخوام، دیگه گم شدم توی رویاهام، توی خواسته هام .
درباره این سایت