قاااطی کرده مغزم

جدیدا خیلی زیاد با خودم حرف میزنم مخصوصا درس خوندنی.

همین که کتاب رو میذارم جلوم، همه اش چرت و پرت میاد به ذهنم، از خاطرات دوران بچگیم گرفته تا مکالمه ی چند دیقه قبلم، حتی برنامه های چند ساعت بعدم. خلاصه این که توی لحظه نیستم. تو هپروتم. شبیه شب های امتحان که اصلا نمی خوابی و سر امتحان هم فقط سوالا رو نگاه می کنی و اصلا نوشتنت نمیاد. حتی اگه بلد باشی، حال نداری بنویسی. خلاصه که این روزا دارم گند می زنم. امتحان ندارم ولی نمی تونم کارام رو انجام بدم.

:)

پ.ن: این چرت و پرتا رو نباید می نوشتم، ولی خب واقعا نشخوار فکریم خیلی زیاد شده و چاره ای نیافتم به جز نوشتنش اینجا. چه میشه کرد. این چند هفته پوکیدم.